Projekt teatralny - "Teatr doda nam skrzydeł"

Pierwsze spotkanie w ramach projektu teatralnego odbyło się 17 lutego 2010 r. Przyszło niewielu z dość dużej grupy dzieci chętnych i deklarujących swój udział. Postanowiłam ośmielić dzieci ze sobą i rozluźnić napięcie. Na pierwszej próbie byli uczniowie z różnych klas, którzy pierwszy raz spotkali się w tym gronie, dość wstydliwe i mające opory przed udawaniem, naśladowaniem czy też graniem. Dzieci losowały więc w grupach scenki mimiczne, lub osoby czy też zwierzęta do naśladowania i takiego pokazania, by koledzy z innych grup odgadli, co lub kogo przedstawiają. Atmosfera wyraźnie się poprawiła i w miłych nastrojach rozeszliśmy się do domów. Relacje z następnych spotkań będą pisane przez uczestników projektu. Postaram się poprawiać tylko rażące błędy (jeśli takie się w ogóle zdarzą :)).

H. B.

Drugie spotkanie. Pani przeczytała nam scenariusze scenek. Zapytała się, czy się nam podobają. Sądzę, że to pytanie było zbędne, bo wszyscy wsłuchaliśmy się w głos pani z szeroko otwartymi oczami, uszami, a niekiedy też ustami. Bardzo nam się te teksty spodobały. Każdy, do następnego spotkania miał przemyśleć kogo chciałby grać i na karteczce napisać imię wybranej postaci. Oj, żeby to się tylko kłótnią nie skończyło.

Trzecie spotkanie. 2 marca. Pani rozdawała wszystkim uczestnikom role, do których się nadawali i na które wyrazili chęć. Atmosfera była fantastyczna! Każde dziecko starało się zagrać scenki najlepiej. Jak na pierwszy raz wyszło idealnie, choć każdy uczeń popisywał się i śmiał. W nagrodę nauczycielka, pani Hanna Broniszewska, rozdała nam słodziutkie cukierki. Wszyscy byli podekscytowani. Nie mogłam się doczekać następnego spotkania!

Natalia Jasztal, Va

Dnia 23. 03. 2010 r. Odbyło się kółko teatralne. Prowadzi je pani Hanna Broniszewska, a uczestniczą w nich uczniowie z klas V i VI. Obecnie uczniowie przygotowują inscenizacje na Dzień Matki. Każdy ma inny pomysł na dekoracje, sposób wypowiadania słów itp. Na każdym kółku pani ma pod ręką coś słodkiego. Inscenizacje są śmieszne, więc jest wesoło.

Jedna z naszych scenek jest o kociej, matczynej miłości. Druga - o dzieciach, które dopiero gdy ich mama zachorowała zaczęły jej pomagać. Na razie tylko czytamy swój tekst, lecz niedługo dodamy do tego ruch. Na zajęciach nikt się nie nudzi.

Karolina Wąsik, VIa

Dnia 7 kwietnia 2010 r. na 7 godzinie lekcyjnej odbyły się zjęcia przygotowujące nas do występu z okazji Dnia Matki. Na próbie byli: Laura Mikołajewicz, Natalia Jasztal, Ola Frajer, Kasia Przybyła, Natalia Lupa, Oliwia Niewiadomska, Karolina Kardacz, Kasia Szymaszek, Kamila Wolnik, Wojtek Lewandowski, Krzysiu Michalski, Karolina Wąsik, Klaudia Piątek, Angelika Ceglarek, Jagoda Trojnar, Klaudia Kubik, Monika Krawczyk i Marietta Reimann. Ćwiczyliśmy scenki z życia codziennego. Niektórzy z nas nie umieli ustawić się na scenie, a nawet mylili tekst, ale pani Hania Broniszewska poprawiała nas i udzielała nam wskazówek. Po skończonej próbie pani w nagrodę za ciężką pracę poczęstowała nas cukierkami. Było super, wszystkim bardzo się podobało.

Kamila Wolnik, Va

13 kwietnia odbyła się następna próba. Tym razem nie mieliśmy jej w sali nr 16, tylko na stołówce. Tam każdy się zastanawiał jak byśmy mogli się poruszać i jak mówić. Gdy już się „pozbieraliśmy”, zaczęliśmy grać. Jedna drugą poprawiała i pouczała. Jagoda, nasza koleżanka, przyniosła już maskotkę, która miauczała. Ta maskotka ma być w czasie spektaklu rekwizytem. Wyjątkowo na tej próbie pani zapomniała cukierków. To było okropne! Na koniec naszego spotkania Angelika powiedziała, że to była najlepsza z naszych prób, ponieważ pełno było zabawy, śmiechu i wygłupiania się.

4.05.2010 r. o godz. 13.40 odbyła się kolejna próba teatralna prowadzona przez panią Hannę Broniszewską. Wszyscy potrzebni do naszych scenek, postanowili przyjść.;) Jednak na tym dzień się nie skończył! Zaczęliśmy odgrywać nasze krótkie scenki dotyczące życia codziennego, pracy naszych mam, a także inscenizacje pomagające odpowiedzieć na pytanie: ,,Dlaczego warto kochać swoje mamy?”. Zaczęło się od śmiechu. Niektórzy z nas zachorowali nawet na znaną i strasznie zaraźliwą ,,śmiechowicę”. Na szczęście nie było ofiar śmiertelnych! Musieliśmy wrócić do najważniejszej sprawy. A mianowicie ,,Dnia Matki”. Ten dzień jest tylko raz w roku i dlatego postanowiliśmy mamom sprawić niespodziankę! 26.05.2010r. zapraszamy wszystkie mamy uczniów naszej szkoły do ZSPiG w Siedlcu na poczęstunek! Główną atrakcją będą nasze scenki!

Po naszej strasznie ciężkiej pracy... był nam potrzebny ODPOCZYNEK! O godz. 15:00, po odegraniu naszych ról, ruszyliśmy do naszych domów!

Klaudia Piątek, kl.VIa

11 maja. Jak w każdy wtorek, spotkaliśmy się w świetlicy szkolnej w Siedlcu, aby przeprowadzić próbę przedstawienia z okazji Dnia Matki. Towarzyszyła nam, jak zwykle pani Hanna Broniszewska, polonistka z naszej szkoły. Już wcześniej byliśmy w tutejszych zerówkach i wypożyczyliśmy: wózki, telefon, laptop, klocki, sztuczne jedzenie i naczynia. Próba zaczęła się scenką, w której mama dostaje tak silnych bólów brzucha, że zostaje wezwany lekarz, który zabiera ją do szpitala. Najstarsza córka próbuje zmienić tymczasowe życie w ich domu. Kolejne scenki są o tym, że dzieci zapominają o Dniu Matki oraz o tym, jak trudne jest jej życie. Przedostatnie inscenizacje związane są z życiem kotów. Kocie mamy spotykają się w ogródku z wózkami i dwojgiem starszych dzieci, które uciekają, ale później wracają. Ostatnia scenka przedstawia wydarzenie, kiedy kotek się gubi, ale przyprowadza go starszy kocurek, zamieszkujący śmietnisko. Okazuje się, że są oni kuzynami, że kot ze śmietniska zaginął, jak był mały.

Na każdej próbie organizator rozdaje cukierki. Dość dużo nas w tym przedstawieniu uczestniczy. Nie zawsze są wszyscy, więc pani zastępuje nieobecnych. Bardzo podobają mi się nasze próby, ponieważ jest niezwykle śmiesznie i wesoło w czasie ich trwania.

Zaczęło się na siódmej lekcji. Mówiąc szczerze, niektórzy AKTORZY zachowywali się niepoważnie. Mimo, że znali swój tekst, to sprawiali wrażenie maleńkich dzieci. Jednak śpiew chóru był znakomity! Muzyka poruszyła wszystkich! Nawet pani Broniszewska zaczęła tańczyć i śpiewać (w tym miejscu nie pozwolono mi użyć słowa, którym zobrazowałam emocje towarzyszące temu wydarzeniu :).

W przerwie dla wszystkich pani Hania przygotowała i ciastka, i cukierki, i chipsy, i napoje. Wszyscy podbiegli jednym susem do stołów i zaczęli z prędkością światła wcinać to, co zostało przygotowane. Na stole leżały już tylko okruchy i opakowania. Aby uwiecznić tę chwilę, Kamila Wolnik zrobiła zdjęcia ilustrujące ten moment. Opiekunki chóru szkolnego miały parę uwag do naszego występu. Ale dlaczego? Przecież graliśmy świetnie!

Niektórzy uczniowie śpiewali w chórze i grali w scenkach. Brawa dla nich! To wielka odpowiedzialność i ciężka praca. Na próbie ustaliliśmy też końcową nazwę dla naszego teatrzyku. Dwie wstępne nazwy to KOMEDIANCI i FANTAZJA. Zdecydowaliśmy się na FANTAZJĘ. O godzinie 16 zakończyliśmy tę ciężką, ale miłą próbę.

Natalia Jasztal, kl. Va